Je kan het zo gek niet bedenken of Helmut fietste er door- en overheen: het mulle zand van de Sahara, de  oneindige pampa’s van Argentinië, de Zijderoute van Marco Polo, de bonkige steenpaden van Alaska. Tussendoor beklom hij Himalayatoppen en waagde hij zich op de woeste Zambezi. En bijna altijd in z’n eentje.

Zijn ongeschreven beginsel was meestal ‘eerst doen en dan denken’. Dat bracht hem in menige netelige situatie, maar het gaf hem ook uitzicht op prachtige plaatsen en dito ontmoetingen.